Dîroka Berlînê ecêw e. Hemû îdeolojiyên şêwaz dane dinyaya niha li vê derê
hatine nîqaşkirin, li vê derê xurt bûne an jî hatine fetisandin. Lewma
helbestkareka Hindî dibê;
“Ey bajarê qaçaxan/Ey stargeha hosteyên tenêtiyê/ Ey bajarê ew şoreşvanên ji
serê wan de hezar rovî/ku bi her boçikê xeyalekî şîn dikin/te ku ew serxoşên
devgenî hembez kirin/Min jî hez bike, min jî hembêz bike”
Tevgera çepgir her tim li Berlînê xurt bûye. Her çi qasî êdî utopyayên
mirovan hilweşiyabin jî, gelek rêxistinên cihê cihê hê jî li vir birêxistinkirî
nin. Wekî mînak, li seranserê Almanyayê bi tenê li herema Berlînê zewaca
hevzayendî fermî ye û heya serokê şaredariya Berlînê xwe jî gay e. Lewma jî rêxistinên
LGBTÎ jî li vê derê şên in, çimkî li her dera dinyayê gelek kes tên li vir
dizewicin û dijîn.
Çalakiya îsal ji Ubahna Schlesisches Tor’ê dest pê kir heya Oranien
Strasseyê bi axaftin, meş û sloganan ve berdevam kir. Li Oranien Strasseyê
piştî çalakiyê muzik û govendê heya nîvê şevê berdevam kir paşê baraneka wisa kire guşeguş ku milet wekî çêlikên mişkan belav bû. Li gorî kixaza belavkiribûn li ser
navê Jinên hemû Kurdistanê kes nîn bû (navê min kixazê de nîn bû) lê jinên Kurd komên wekî Tevgera jinên Êzîdî, Jinên ji Rojhilatê, Jinên
Ciwanên Azad û JXK Berlîn, Jinên PYDyî, Jinên HDK yî beşdarî çalakiyê bûn.
Welhasil, bernameya 8ê Adarê de du komên gelekî çalak hebûn yek; tevgera
LGBTÎ a din jî hûn texmîn bikin? Li seranserê meydanê bi hezar cureyî alên rêxistinên
Kurdan ve xemilandî bûn. Ew qas zêde al, nav, reng, xêlî hebûn ku bi rastî
hevaleka Alman vegeriya yek bi yek wateya wan navan ji min pirsî û bi şermana
ava rûyê min çû erdê. Yaw ez ji ku bizanibim her roj naveke nû, aleka nû
derdixin. Bi xwedê hafiza mine w qasî xurt nîn e.
Ji nav komîteya jinên bername lidarxistî de nûnerên ji çawirdora dinyayê
hebûn. Jineke Polonyayî di derheqa rewşa jinên welatê xwe de xeber da. Her
hevoka wê bi “fucking Polish state” ve dest pê dikir, ji ber ku jinên li wir
bona “mafê zarok hildanê” ditêkoşin. Mafê jinan î li ser laşê wan xwe bi aliyê
dewletê ve hatiye desteserkirin.
Malala’ya Pakîstanî derket li ser dîkê û got; li welatê min, li Pakîstanê
mafê hemû mirovan, bi taybetî jî mafên jinan bi aliyê fundetalîzmê ve hatiye
desteserkirin. Dawiya xeberdana xwe bi slogana Kurdan ya herî berbelav “jin
jiyan azadî” yê ve anî.
Jinek ji komîteyê derket li ser dîkê, bi “silav hevalno” ve dest pê kir,
nîv saetî tirkî xeberda û bi “bijî bijî” yê ve qedand.
Gorî biryara komîteya bernameyê çu mêr tevli meşa jinan nedibûn. Lê êdî
Kurdan pîşeyekî nû afirandin e; beşdartiya çalakiyan! Mirovên vê yekê ji xwe re
wekî pîşeyekî hildibijêrin, alayekî/bendeki/hin xêlî felan didin destê xwe û
tevli her çalakiyê dibin. HÎÎÎÎÇ xema wan nîn e ka bê gelo ev çalakiya bona çi,
bi çi armancê hatiye lidarxistin û wateya alaya ji destê min de çi ye.
Ji serê min de hezar fikr, rexne, gilî gotin dihat diçûn; belê ev mijareka piralî
û cidî ye. Divê pêşiyê dîroka tevgera kurdan û bandora wê ya li ser gel bê
zanîn. Paşê çanda mêrtiyê bi awayekî baş bê tespîtkirin û gorî têkiliya van
yekan, bi awayekî sosyolojîk raveya vê yekê bê kirin û hew…
Li vî welatê xerîbistanê yekem car bû ku yekê ji milê min girt, ez
vegeriyam jineke ji Kurdistanê. Me silav da hevdu û vegeriya j imin re got; ay
bizim kiroları görüyor musun, anonsa rağmen illa yürüyüşe katılacaklar!
Sekin im. Rûyê min pêşiyê sor paşê mor paşê jî spîçolkî bû! Min kir hema ez
bibêm; hayna “bizim kiroyan” dêv de rî ye! Hûn hema layîqî hev in!
Lê bêdeng mam. Vegeriyam dîsa li hindurê serê xwe; em ne civak in. Em kom
in, giruh in. Wekî hucreyeka bi kansêrî, bêhna genî ji me tê. Aliyê dagirkeran,
mêtingehkaran, milkar û ol ve hatine parçe parçekirin.
Jinika kêleka wê jî dest bi gilî gazinan kir û got; yaw te bibêjî roja jinan
nîn e lê cejneka Kurdan e. Çima ev qasî zêde sloganên Kurdî tên avêtin (navê
xwedê xêncî jin jiyan azadî û bijî berxwedana ypjê çu sloganên kurdî nîn bûn)
min jî got; bila tevgerên tirkan jî tevli bernameyê bibûna û sloganên xwe
biavêtana ma hineka pêşiya we girtî ye? Sar bû rûye min niherî. (peyyy ja terese
qey go ez tirk im ha) Îcar jî got; ez xwe ji kurd im felan. Min jî bersîv da;
ok.
Li gor birhatinên gelek kesan çalakiya îsal zêde xweş nîn bûye lê par
çalakiyeka şêntir hebûye felan lê de hemasa tiştên wiha dibêjin. Belê, to make
long and sad story short çalaki bi vî rengî derbas bû.
Min ew atmosfer ji serî hata binî kişand nava cîgerê xwe . Destxweş 🤗
AntwortenLöschenGelek spas Esra, bi rastî min hezar carî nivisî jê bir, êdî ev e da :)
AntwortenLöschen